اثربخشی آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی بر تاب‌آوری و تحمل پریشانی زنان سوگوار

چکیده

مقدمه و هدف: زنان سوگوار دارای مشکل‌ها و چالش‌های زیادی از جمله در زمینه تاب‌آوری و تحمل پریشانی هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی بر تاب‌آوری و تحمل پریشانی زنان سوگوار انجام شد.

روش‌شناسی: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه زنان سوگوار مراجعه‌کننده به مرکز بنیاد نیکوکاری (مرکز تخصصی سوگ) شهر تهران در سال 1404 بود که از میان آنها تعداد 30 نفر با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 70 دقیقه‌ای تحت آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تاب‌آوری (کونور و دیویدسون، 2003) و مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) بودند. داده‌های این مطالعه با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-24 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین زنان سوگوار گروه‌های آزمایش و کنترل حداقل از نظر یکی از متغیرهای تاب‌آوری و تحمل پریشانی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر، آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی باعث افزایش معنادار تاب‌آوری و تحمل پریشانی زنان سوگوار گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد (001/0P<).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، متخصصان و درمانگران می‌توانند از روش آموزش سرمایه‌های روان‌شناختی در کنار سایر روش‌های آموزشی جهت بهبود ویژگی‌های گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله زنان سوگوار جهت افزایش تاب‌آوری و تحمل پریشانی استفاده نمایند.