اثربخشی مداخله مبتنی بر چت‌بات درمانگر شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب اجتماعی و افسردگی دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم استان قم: یک کارآزمایی تصادفی‌شده خوشه‌ای

چکیده

مقدمه و هدف: دانش‌آموزان پسر متوسطه دارای مشکل‌هایی در زمینه اضطراب اجتماعی و افسردگی هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر چت‌بات درمانگر شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب اجتماعی و افسردگی دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم استان قم: یک کارآزمایی تصادفی‌شده خوشه‌ای انجام شد.

روش‌شناسی: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در دو گروه بود بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم استان قم در سال تحصیلی 4-1403 بودند. در این پژوهش، تعداد دو کلاس با روش نمونه‌ای تصادفی خوشه‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب و به روش تصادفی یکی از گروه‌ها به‌عنوان گروه مداخله با چت‌بات درمانگر شناختی- رفتاری در نظر گرفته شد و گروه دیگر به‌عنوان گروه کنترل فعال با محتوای روانی- بهداشتی غیرتعاملی آموزش دید. هر دو گروه به مدت 8 هفته (پنج روز در هفته و روزانه 15 تا 20 دقیقه) آموزش دیدند و در مراحل ارزیابی به پرسشنامه اضطراب اجتماعی در نوجوانان (لا جریکا و لوپز، 1998) و پرسشنامه سلامت بیمار (کروئنکی و همکاران، 2001) پاسخ دادند. داده‌های این مطالعه با روش مدل خطی آمیخته در نرم‌افزار SPSS-29 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که مداخله مبتنی بر چت‌بات درمانگر شناختی- رفتاری باعث کاهش معنادار اضطراب اجتماعی و افسردگی دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم شد (001/0P<).

نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، برای بهبود ویژگی‌های روان‌شناختی به‌ویژه کاهش اضطراب اجتماعی و افسردگی می‌توان از روش مداخله مبتنی بر چت‌بات درمانگر شناختی- رفتاری استفاده کرد.