اثربخشی آموزش تنظیم شناختی هیجان بر بدتنظیمی هیجان و علائم بیماران فیبرومیالژی

چکیده

مقدمه و هدف: فیبرومیالژی یک اختلال مزمن و چندوجهی است که می‌تواند در تنظیم هیجان نیز نقش داشته باشد. بنابراین، هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش تنظیم شناختی هیجان بر بدتنظیمی هیجان و علائم بیماران فیبرومیالژی بود.

روش‌شناسی: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران زن فیبرومیالژی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های درد و روماتولوژی شهر تهران در سال 1404 بودند. نمونه  این پژوهش 40 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای به‌صورت گروهی با روش تنظیم شناختی هیجان آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‎ها با مقیاس دشواری‌ها در تنظیم هیجان (گراتز و روئمر، 2004) و پرسشنامه تاثیر فیبرومیالژی تجدیدنظرشده (بنت و همکاران، 2009) گردآوری و با روش‌های کای‌اسکوئر، آزمون تی و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-29 تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که بیماران فیبرومیالژی گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر سن، مدت بیماری، وضعیت تأهل و سطح تحصیلات تفاوت معناداری نداشتند (05/0P>). همچنین، آموزش تنظیم شناختی هیجان باعث کاهش بدتنظیمی هیجانی و علائم بیماری فیبرومیالژی شد (001/0P<).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مذکور، درمانگران می‌توانند از روش آموزش تنظیم شناختی در کنار سایر روش‌های آموزشی برای بهبود ویژگی‌هایی مانند بدتنظیمی هیجانی و علائم بیماری فیبرومیالژی استفاده نمایند.