پیش‌بینی پدیده وابستگی به ابزارهای هوش مصنوعی بر اساس مولفه‌های وابستگی به تلفن همراه در دانشجویان (مطالعه موردی: ChatGPT)

چکیده

مقدمه و هدف: امروزه، استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی و تلفن همراه رشد چشمگیری داشته باست. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی پدیده وابستگی به ابزارهای هوش مصنوعی (مطالعه موردی ChatGPT) بر اساس مولفه‌های وابستگی به تلفن همراه در دانشجویان انجام شد.

روش‌شناسی: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان دختر دانشگاه فرهنگیان شهر کاشان در سال تحصیلی 5-1404 بودند که تعداد 350 نفر از آنها با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر شامل فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، پرسشنامه محقق‌ساخته وابستگی به ابزارهای هوش مصنوعی و مقیاس اعتیاد به تلفن همراه (کو، 2009) بودند. داده‌های این مطالعه با روش ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم‌افزار SPSS-27 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.

یافته‌ها: یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که همه مولفه‌های وابستگی به تلفن همراه شامل کناره‌گیری/ تحمل، بدکارکردی زندگی و اجبار/ اصرار با وابستگی به ابزارهای هوش مصنوعی در دانشجویان رابطه مثبت و معنادار داشتند (001/0P<). همچنین، یافته‌های دیگر این مطالعه نشان داد که مولفه‌های وابستگی به تلفن همراه توانستند 42 درصد از تغییرهای وابستگی به ابزارهای هوش مصنوعی در آنان را پیش‌بینی نمایند (001/0P<).

نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های این مطالعه برای کاهش وابستگی به ابزارهای هوش مصنوعی می‌توان از طریق کارگاه‌های آموزشی زمینه را برای کاهش وابستگی به تلفن همراه در دانشجویان فراهم نمود.