اثربخشی آموزش سایکودرام بر مدیریت هیجان در افراد معتاد به مواد افیونی
کلمات کلیدی:
سایکودرام, مدیریت هیجان, اعتیاد به مواد افیونیچکیده
مقدمه و هدف: اعتیاد به مواد افیونی دارای پیامدهای جسمی، روانی، هیجانی و اجتماعی گستردهای است و باعث افت نظام سلامت و بهزیستی میشود. بنابراین، هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش سایکودرام بر مدیریت هیجان در افراد معتاد به مواد افیونی بود.
روششناسی: این مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر همه مردان و زنان معتاد به مواد افیونی مراجعهکننده به کمپ ترک اعتیاد شهر تهران در سال 1403 بودند. حجم نمونه برای هر گروه 15 نفر در نظر گرفته شد و بر همین اساس، تعداد 30 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای (دو جلسه در هفته) تحت آموزش سایکودرام قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار برای درمان ماند. دادههای پژوهش حاضر با مقیاس مدیریت هیجان (زیمن و همکاران، 2001) گردآوری و با روشهای تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری در نرمافزار SPSS-27 تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین افراد معتاد به مواد افیونی گروههای آزمایش و کنترل از نظر مدیریت هیجان و هر سه مولفه آن شامل خشم، اندوه و نگرانی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر، آموزش سایکودرام باعث بهبود مدیریت هیجان و کاهش هر سه مولفه آن شامل خشم، اندوه و نگرانی در افراد معتاد به مواد افیونی شد (05/0P<).
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشاندهنده اثربخشی آموزش سایکودرام بر بهبود مدیریت هیجان در افراد معتاد به مواد افیونی بود. بنابراین، متخصصان و درمانگران میتوانند از روش آموزش سایکودرام در کنار سایر روشهای آموزشی برای بهبود ویژگیهای هیجانی افراد معتاد به مواد افیونی استفاده کنند.
دانلودها
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 1403 زهرا مشهدی ابراهیم, سیما قدرتی, علیرضا پورسعید (نویسنده)

این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.